شاعران راههای زیادی برای معرفی خود و اعلام جودشان به عنوان تجربههای ثابت شعری درجهان دارند، اما به نظرمیرسد دو جریان مشخص برای چنین اعلامی وجود دارد؛ این دو خط کاملاً متفاوتند: اول خطی است که روح تبلیغاتی را درپیش میگیرد به گونهای که شاعر به مدیر روابط عمومی تبدیل میشود، با همه درتماس است، همه را میشناسد، در اکثر فعالیتها خواه به صورت شرکت کننده یا میزبان حضور دارد؛ و همه اینها انرژی اضافی است که به دور از شعر صرف میشود تا به کار پروژه شعر بیاید، اما همزمان آن شاعر را به دنیای روابط عمومی میکشد که به شاعر-آن طور که گمان میکند- خدمت میکند.
https://ift.tt/3AAgNzm
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق